exeis poli kalo xroma sti foni sou kai akougetai san kati to diaforetiko stin entoni vavoura tis kathimerinotitas, san ena dialleima gia ena taksidi stin iremia... se euxaristo...
Μυρτούλα μου... περίμενα να προσεγγίσεις πολύ διαφορετικά το θέμα έτσι θα κάνω μια μικρή αυστηρή κριτική στο βίντεο αλλά και στο κείμενο :)
1. Ποιο είναι το θέμα της εκπομπής...; Οι μοναχικοί άνθρωποι τις γιορτές, η οικονομική κρίση... η το πως συμπεριφέρονται οι Έλληνες στην Ερμού όταν ψωνίζουν... :)
2. Τι φωνή χρησιμοποιείς... σε κάποια φάση νόμιζα οτι μιλάει κάποια για την επανάσταση του 1821, ή για το πολυτεχνείο... θα την προτιμούσα... πιο ζεστή... πιο χαλαρή... με δόσεις λύπης στα απαραίτητα σημεία, μερικά σύμφωνα... τα τονίζεις χωρίς να υπάρχει λόγος... και οι αυξομειώσεις της φωνής δεν είναι στα κατάλληλα σημεία του κειμένου...
3. Η επιλογή των τραγουδιών κατα τη διάρκεια του κειμένου δεν μου αρέσουν... τα τραγούδια κανονικά θα έπρεπε να ΜΗΝ έχουν λόγια... να προτιμάτε ορχηστρική μουσική, ώστε το κείμενο-λόγια που έχετε να πείτε.
4. Τι φωτογραφίες είναι αυτές... χαμογελαστές και χαρούμενες... πως γίνεται να μιλάς για μοναξιά και για ανθρώπους που δεν θα περάσουν χαρούμενες γιορτές... και να δείχνεις χαμογελα, χαρούμενες στιγμές... δώρα, κεράκια... και όχι αυτούς τους ίδιους τους πρωταγωνιστές!!! επίσης... ο speaker ποτέ δεν δείχνει τον εαυτό του... (πόσο μάλλον χαμογελαστό) στο θέμα παρα μόνο άν είναι απαράιτητο.
Το σήμα της εκπομπής μου άρεσε πολύ minimal. Το παράδειγμα με την Ερμού πάλι μου άρεσε... πολύ πετυχημένο αλλά με αποτυχημένο συνδυασμό φωτογραφιών. άχ θα σε δαγκώσω... τόσες creative commons φωτογραφίες εκεί έξω... :P:P:P Tο τραγούδι του Ανδρέα της Τσανακλίδου πολύ ωραίο... !!! μου άρεσε και δεν το ήξερα...
Επίσης το κείμενο να είναι ποιο ποιητικά...γραμμένο πιο εκφραστικά... οι λέξεις να είναι στεγνές και κατανοητές να δημιουργούν εικόνες... στον ακροατή και όχι αφηγηματικές...σαν παραμύθι... κάτι σαν το αμέσως επόμενο post μου που είναι στίχοι από ένα κομμάτι... σε αφήνω να βρείς απο ποιό :)αλλιώς θα στο πώ από κοντά :)
Εδώ στέκομαι, σ' αυτή τη σιωπή με μάτια ανοιχτά στα παράσιτα έξι η ώρα τα χαράματα ο εγωισμός μου δεν περνάει όταν ένας άντρας ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο παγωμένος απλώνει το χέρι στο τίποτα είναι η τελευταία άκρη απ' το σχεδιάγραμμα της οικονομίας καθώς το πρώτο φως της μέρας απ' τα μάτια του ανατέλλει κι αυτός δεν το ξέρει ότι μυρίζει άσχημα γιατί η ζωή είναι βρώμικη μας χωρίζει ένα μέτρο κι αυτός ο αέρας που ξεφυλλίζει ένα πεταμένο περιοδικό τα τέσσερα πρώτα μανεκέν που έφτασαν στις διαμαντένιες πύλες του παραδείσου ξημερώνει και κανείς δε θέλει να το καταλάβει ο θάνατος ενός πολίτη ξεκινάει από τα όνειρα του ΛΟΤΤΟ κι ύστερα παίζει με τα κανάλια της τηλεόρασης κι εκπαιδεύει τα παιδιά του πώς να γελούν με την τεχνική του ζάπινγκ σπόνσορας αυτής της αθλιότητας ένα μεγάλο αυτοκίνητο απομακρύνει τον έλεγχο πάνω απ' τις ανθρώπινες μάζες κουλτούρα του γρήγορου φαγητού έξι και πέντε λεπτά η τέλεια κοινωνία εμποδίστηκε απ' τους καριερίστες και τους καιροσκόπους μας χωρίζουν δυο βήματα θα 'θελα να του μιλήσω μα ξέρω πως δε θα με καταλάβει όλη νύχτα έμεινα έξω πόσες φορές δεν έκανα το ίδιο πράγμα με διαφορετικά ρούχα, με τα ίδια, και χωρίς γιατί πίστευα πως τα μάτια σου είναι τα φώτα για ένα διαφορετικό κόσμο ο μύθος της διασταύρωσης κάποιος περνάει, άλλος μένει, κάποιος φεύγει δρομολόγια προς κάθε κατεύθυνση κι ένας ακόμη, φάντασμα μιας σκοτεινής κοινωνίας χάνεται στους σκελετούς των νέων οικοδομών τώρα το ξέρω πιο καλά πως δεν ήταν εύκολο μέσα σ' εκείνο το πλάτος που αγκαλιάζει τις ακρότητες να επιβιώσεις να γνέψω καταφατικά στο συμβιβασμό ή να επιστρέψω οριστικά στον εαυτό μου; χιλιάδες πόδια κάτω απ' αυτό τον ασπρόμαυρο ουρανό έξι και [δέκα είναι] λεπτά αυτό που με συνδέει μ' αυτόν τον πεταμένο άνθρωπο, είναι η θνησιμότητα, η απόκρουση και το έλεος τα τρία στοιχεία που με κάνουν να χαζεύω τ' ασημένια αεροπλάνα στον παγωμένο ουρανό περιμένοντας το πρώτο τρένο να ξεκινήσει απ' την αφετηρία
Μια φωνή ήρεμη, αισθαντική, σχεδόν μαγική που σε "ταξιδεύει"... Ένας τόνος άμεσος που σε συνεπαίρνει... Και μια ευφράδια λόγου που αναβλύζει αυθόρμητα από μέσα σου... Μυρτούλα, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η πρώτη δειλή σου απόπειρα ήταν εξαιρετική! Στην Ελλάδα το λέμε.... ΤΟ 'ΧΕΙΣ! Οι αγγλοσάξωνες θα σε χαρακτήριζαν...PURE TALENT! Θα τολμήσω να σου πω με την ταπεινή μου άποψη ότι είσαι ένα διαμάντι σχεδόν ακατέργαστο ακόμα! Το Πάντειο, με τόσο άρτιες και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απο αντίστοχα ευρωπαϊκά αλλά και με μοντέρνους καθηγητές που προσφέρουν μάθημα υψηλού επιπέδου και που αγκαλιάζουν το φοιτητή και τον κάνουν μέρα με τη μέρα καλύτερο, όπως η κυρία Ρήγου.... Είναι σίγουρο ότι θα σε οδηγήσουν πολύ ψηλότερο! Το μέλλον πλέον έχει όνομα και επώνυμο... Μυρτώ Καμβυσίδη! Είμαι πολύ περήφανος για εσένα! Μπράβο σου! Μόλις πάτησες τον αεροδιάδρομο.... Η απογείωση είναι κοντά... Και μόνος προορισμός η επιτυχία και η καταξίωση!
Φωνη=Καπνιζεις πολυ,καλο στην προκειμενη περιπτωση!!!Επικαιροτητα=Σχετικα νωρις Φωτος= Απο Αυστρια πριν 10 χρονια την ξερω την εκκλησια,δεν υπαρχει ουτε εκει χιονι κατω απο 850 μ υψομετρο.Σχολιο Ερμου=Σωστο,ολοσωστο Μουσικη Υποκρουση=Εκκεντρικη,απολυτα συδεμενη με το θεμα,βλεπε στιχουργο!!! Συνολο 67% Καλη συνεχεια Σε οτι κανεις!!!!Υ.Γ Το video απο Κουφονησι δειξε το στην Συντοπιτησσα καθηγητρια Σου
9 σχόλια:
tromeri fwni....radiofwniki...mpravo kouklitsa...kai ta les poli wraia...
Andreas
apisteyti fwni..to mellon sou anikei..na xamogelas panta..
Giorgos
oraia fonoula exeis..
poli apla kai glikia aneta tha ekanes gia paidiki ekpompi h gia na diavazeis paramithia... :)
poly kalo!
exeis poli kalo xroma sti foni sou kai akougetai san kati to diaforetiko stin entoni vavoura tis kathimerinotitas, san ena dialleima gia ena taksidi stin iremia... se euxaristo...
Μυρτούλα μου... περίμενα να προσεγγίσεις πολύ διαφορετικά το θέμα έτσι θα κάνω μια μικρή αυστηρή κριτική στο βίντεο αλλά και στο κείμενο :)
1. Ποιο είναι το θέμα της εκπομπής...; Οι μοναχικοί άνθρωποι τις γιορτές, η οικονομική κρίση... η το πως συμπεριφέρονται οι Έλληνες στην Ερμού όταν ψωνίζουν... :)
2. Τι φωνή χρησιμοποιείς... σε κάποια φάση νόμιζα οτι μιλάει κάποια για την επανάσταση του 1821, ή για το πολυτεχνείο... θα την προτιμούσα... πιο ζεστή... πιο χαλαρή... με δόσεις λύπης στα απαραίτητα σημεία, μερικά σύμφωνα... τα τονίζεις χωρίς να υπάρχει λόγος... και οι αυξομειώσεις της φωνής δεν είναι στα κατάλληλα σημεία του κειμένου...
3. Η επιλογή των τραγουδιών κατα τη διάρκεια του κειμένου δεν μου αρέσουν... τα τραγούδια κανονικά θα έπρεπε να ΜΗΝ έχουν λόγια... να προτιμάτε ορχηστρική μουσική, ώστε το κείμενο-λόγια που έχετε να πείτε.
4. Τι φωτογραφίες είναι αυτές... χαμογελαστές και χαρούμενες... πως γίνεται να μιλάς για μοναξιά και για ανθρώπους που δεν θα περάσουν χαρούμενες γιορτές... και να δείχνεις χαμογελα, χαρούμενες στιγμές... δώρα, κεράκια... και όχι αυτούς τους ίδιους τους πρωταγωνιστές!!! επίσης... ο speaker ποτέ δεν δείχνει τον εαυτό του... (πόσο μάλλον χαμογελαστό) στο θέμα παρα μόνο άν είναι απαράιτητο.
Το σήμα της εκπομπής μου άρεσε πολύ minimal.
Το παράδειγμα με την Ερμού πάλι μου άρεσε... πολύ πετυχημένο αλλά με αποτυχημένο συνδυασμό φωτογραφιών. άχ θα σε δαγκώσω... τόσες creative commons φωτογραφίες εκεί έξω... :P:P:P
Tο τραγούδι του Ανδρέα της Τσανακλίδου πολύ ωραίο... !!! μου άρεσε και δεν το ήξερα...
Επίσης το κείμενο να είναι ποιο ποιητικά...γραμμένο πιο εκφραστικά... οι λέξεις να είναι στεγνές και κατανοητές να δημιουργούν εικόνες... στον ακροατή και όχι αφηγηματικές...σαν παραμύθι... κάτι σαν το αμέσως επόμενο post μου που είναι στίχοι από ένα κομμάτι... σε αφήνω να βρείς απο ποιό :)αλλιώς θα στο πώ από κοντά :)
Γιάννης
Εδώ στέκομαι, σ' αυτή τη σιωπή
με μάτια ανοιχτά στα παράσιτα
έξι η ώρα τα χαράματα
ο εγωισμός μου δεν περνάει
όταν ένας άντρας ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο
παγωμένος
απλώνει το χέρι στο τίποτα
είναι η τελευταία άκρη απ' το σχεδιάγραμμα της οικονομίας
καθώς το πρώτο φως της μέρας απ' τα μάτια του ανατέλλει
κι αυτός δεν το ξέρει ότι μυρίζει άσχημα γιατί η ζωή είναι βρώμικη
μας χωρίζει ένα μέτρο κι αυτός ο αέρας που ξεφυλλίζει ένα πεταμένο περιοδικό
τα τέσσερα πρώτα μανεκέν που έφτασαν στις διαμαντένιες πύλες του παραδείσου
ξημερώνει και κανείς δε θέλει να το καταλάβει
ο θάνατος ενός πολίτη ξεκινάει από τα όνειρα του ΛΟΤΤΟ
κι ύστερα παίζει με τα κανάλια της τηλεόρασης
κι εκπαιδεύει τα παιδιά του πώς να γελούν με την τεχνική του ζάπινγκ
σπόνσορας αυτής της αθλιότητας ένα μεγάλο αυτοκίνητο
απομακρύνει τον έλεγχο πάνω απ' τις ανθρώπινες μάζες
κουλτούρα του γρήγορου φαγητού
έξι και πέντε λεπτά
η τέλεια κοινωνία εμποδίστηκε απ' τους καριερίστες και τους καιροσκόπους
μας χωρίζουν δυο βήματα
θα 'θελα να του μιλήσω μα ξέρω πως δε θα με καταλάβει
όλη νύχτα έμεινα έξω
πόσες φορές δεν έκανα το ίδιο πράγμα
με διαφορετικά ρούχα, με τα ίδια, και χωρίς
γιατί πίστευα πως τα μάτια σου είναι τα φώτα για ένα διαφορετικό κόσμο
ο μύθος της διασταύρωσης
κάποιος περνάει, άλλος μένει, κάποιος φεύγει
δρομολόγια προς κάθε κατεύθυνση
κι ένας ακόμη, φάντασμα μιας σκοτεινής κοινωνίας
χάνεται στους σκελετούς των νέων οικοδομών
τώρα το ξέρω πιο καλά πως δεν ήταν εύκολο
μέσα σ' εκείνο το πλάτος που αγκαλιάζει τις ακρότητες να επιβιώσεις
να γνέψω καταφατικά στο συμβιβασμό
ή να επιστρέψω οριστικά στον εαυτό μου;
χιλιάδες πόδια κάτω απ' αυτό τον ασπρόμαυρο ουρανό
έξι και [δέκα είναι] λεπτά
αυτό που με συνδέει μ' αυτόν τον πεταμένο άνθρωπο,
είναι η θνησιμότητα, η απόκρουση και το έλεος
τα τρία στοιχεία που με κάνουν να χαζεύω
τ' ασημένια αεροπλάνα στον παγωμένο ουρανό
περιμένοντας το πρώτο τρένο να ξεκινήσει απ' την αφετηρία
Μια φωνή ήρεμη, αισθαντική, σχεδόν μαγική που σε "ταξιδεύει"... Ένας τόνος άμεσος που σε συνεπαίρνει... Και μια ευφράδια λόγου που αναβλύζει αυθόρμητα από μέσα σου... Μυρτούλα, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η πρώτη δειλή σου απόπειρα ήταν εξαιρετική! Στην Ελλάδα το λέμε.... ΤΟ 'ΧΕΙΣ! Οι αγγλοσάξωνες θα σε χαρακτήριζαν...PURE TALENT! Θα τολμήσω να σου πω με την ταπεινή μου άποψη ότι είσαι ένα διαμάντι σχεδόν ακατέργαστο ακόμα! Το Πάντειο, με τόσο άρτιες και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απο αντίστοχα ευρωπαϊκά αλλά και με μοντέρνους καθηγητές που προσφέρουν μάθημα υψηλού επιπέδου και που αγκαλιάζουν το φοιτητή και τον κάνουν μέρα με τη μέρα καλύτερο, όπως η κυρία Ρήγου.... Είναι σίγουρο ότι θα σε οδηγήσουν πολύ ψηλότερο! Το μέλλον πλέον έχει όνομα και επώνυμο... Μυρτώ Καμβυσίδη! Είμαι πολύ περήφανος για εσένα! Μπράβο σου! Μόλις πάτησες τον αεροδιάδρομο.... Η απογείωση είναι κοντά... Και μόνος προορισμός η επιτυχία και η καταξίωση!
Φωνη=Καπνιζεις πολυ,καλο στην προκειμενη περιπτωση!!!Επικαιροτητα=Σχετικα νωρις Φωτος= Απο Αυστρια πριν 10 χρονια την ξερω την εκκλησια,δεν υπαρχει ουτε εκει χιονι κατω απο 850 μ υψομετρο.Σχολιο Ερμου=Σωστο,ολοσωστο Μουσικη Υποκρουση=Εκκεντρικη,απολυτα συδεμενη με το θεμα,βλεπε στιχουργο!!! Συνολο 67% Καλη συνεχεια Σε οτι κανεις!!!!Υ.Γ Το video απο Κουφονησι δειξε το στην Συντοπιτησσα καθηγητρια Σου
Δημοσίευση σχολίου